Odpowiedź na to pytanie nie jest tak prosta, jak mogłoby się wydawać. Chociaż fibromialgia jest stosunkowo powszechną dolegliwością – w Polsce może chorować na nią około 2 milionów ludzi – nadal pozostaje tajemnicą dla ekspertów w dziedzinie zdrowia.
Najpierw przyjrzyjmy się objawom
● Osoby z fibromialgią doświadczają obszarów lub obszarów bólu w całym ciele, zwykle w mięśniach, stawach i skórze. Ból fibromialgii zazwyczaj obejmuje również określone obszary tkliwości zwane „punktami spustowymi”. Sam ból jest zwykle stałym tępym bólem.
● Mgła mózgowa – zwana także „mgłą włóknistą” – to kolejny częsty objaw. Fibromialgia może utrudniać koncentrację. Problemy z pamięcią to kolejny wspólny czynnik. Krótko mówiąc, może pozostawić irytujący brak jasności umysłu.
● Fibromialgia powoduje zmęczenie. W ciężkich przypadkach prowadzi to do pewnego rodzaju wyczerpania całego ciała, które może sprawić, że nawet prozaiczne czynności i zadania mogą wydawać się monumentalnymi przedsięwzięciami.
● Układ mięśniowo-szkieletowy również staje się sztywny, co utrudnia poruszanie się. Sztywność ta jest zwykle największa rano, ale stopniowo maleje pod wieczór. Sztywność również zwykle koncentruje się w obszarach bólu.
● Inną cechą charakterystyczną fibromialgii jest brak spokojnego snu. Nie oznacza to, że powoduje bezsenność, ale pełne 8 godzin snu może sprawić, że poczujesz się niespokojny.
Jakie są przyczyny?
Ta odpowiedź raczej cię nie usatysfakcjonuje, ale tak naprawdę lekarze nie do końca wiedzą. Istnieje jednak wiele czynników, które korelują z rozwojem fibromialgii.
● Powtarzające się urazy
● Stresujące wydarzenia (zarówno fizyczne, jak i emocjonalne)
● Choroby autoimmunologiczne, takie jak reumatoidalne zapalenie stawów
To powiedziawszy, nie jest niczym niezwykłym, że fibromialgia rozwija się pozornie znikąd.
Im więcej nauka przygląda się tej tajemniczej dolegliwości, tym bardziej zaczyna koncentrować się na ośrodkowym układzie nerwowym – w szczególności na tym, jak przetwarza on ból. Mogą istnieć pewne czynniki genetyczne lub środowiskowe, które określają sposób, w jaki niektórzy ludzie interpretują sygnały bólu, powodując, że są one interpretowane jako bardziej bolesne niż powinny.
Jak diagnozuje się fibromialgię
Fibromialgia jest powszechnie diagnozowana poprzez wyeliminowanie innych możliwych przyczyn twoich objawów; podstawowy proces eliminacji może spowodować, że lekarze zasadnie przyjmą, że żadna inna choroba oprócz fibromialgii nie może być odpowiedzialna.
Z tego powodu ludzie często odwiedzają wielu różnych lekarzy i przechodzą różne testy diagnostyczne, zanim zdiagnozowano u nich fibromialgię.
Jak leczy się fibromialgię?
Leki i fizjoterapia są często łączone w leczeniu fibromialgii. Nie ma jednego uniwersalnego leczenia, więc wielu specjalistów opieki zdrowotnej stosuje szereg różnych metod leczenia w zależności od stanu danej osoby. Te zabiegi są zazwyczaj długoterminowe.
Niektóre rzeczy, które okazały się skuteczne, obejmują:
● Leki przeciwbólowe – Mogą to być leki dostępne bez recepty, na receptę lub połączenie obu.
● Leki przeciwdepresyjne – Dwa leki przeciwdepresyjne, które wykazały stałe pozytywne wyniki, to Savella i Cymbalta.
● Leki przeciwdrgawkowe – wykazano, że gabapentyna i pregabalina zmniejszają część bólu związanego z fibromialgią.
● Fizjoterapia – Lekarze mogą pomóc w opracowaniu rutynowych ćwiczeń poprawiających siłę, elastyczność i wytrzymałość.
● Terapia zajęciowa – Celem jest tutaj poprawa lub dostosowanie stylu życia w sposób, który lepiej odpowiada twojemu stanowi.
