RóżneZakupy

Historia porcelany

Porcelana jest szkliwionym ceramicznym materiałem o wysokiej twardości i gładkiej powierzchni, który jest często używany do produkcji luksusowych przedmiotów takich jak filiżanki, talerze i figurki. Ceny porcelany mogą się znacznie różnić w zależności od marki, wzoru i innych czynników.

Niektóre z najdroższych marek porcelany na świecie to:

  1. Meissen: ta niemiecka marka jest uważana za jedną z najstarszych i najbardziej prestiżowych marek porcelany na świecie. Meissen słynie z wysokiej jakości i ręcznie malowanych wzorów.
  2. Royal Doulton: ta brytyjska marka jest znana z luksusowych kolekcji porcelany, takich jak „Bone China” i „Fine China”.
  3. Lenox: ta amerykańska marka jest znana z eleganckiej porcelany z 24-karatowym złotem i srebrnymi detalami.
  4. Royal Copenhagen: ta duńska marka jest znana z porcelany o delikatnym, błękitnym wzorze i ręcznie malowanych detali.
  5. Sèvres: ta francuska marka jest znana z wysokiej jakości porcelany, która jest ręcznie malowana i zdobiona złotem i srebrem.

Ogólnie rzecz biorąc, najdroższe porcelany są zazwyczaj ręcznie robione, zdobione i malowane przez doświadczonych rzemieślników, a także zrobione z najlepszych materiałów. Ceny takich przedmiotów mogą być bardzo wysokie, nawet sięgając kilku tysięcy dolarów za pojedynczy przedmiot.

Historia porcelany

Porcelana powstała wieki temu – została wynaleziona w Chinach w VII w. kiedy to opracowano unikatowa mieszankę składająca się z kwarcu, skaleni oraz glinki kaolinowej. Określenie odpowiednich proporcji nie nastąpiło wówczas jednak od razu, a zostało okupione ogromną ilością niepowodzeń. Winkiem uporu i dążeń do doskonałości opracowana w przeciągu kilkudziesięciu lat receptura pozostała niezmieniona do dnia dzisiejszego. Określeniem „Porcelana” nazwano wówczas ceramikę o bardzo wysokiej jakości cechująca się dość znaczna przeźroczystością (silne źródło światła przebija się przez ceramiczną warstwę porcelany, co jest jej cechą szczególną w odróżnieniu od zwyczajnej ceramiki: fajansu, porcelitu itd.). dokładne połączenie odpowiednich składników jest jednak dopiero początkiem całego procesu produkcyjnego. Powstała surowa masa ceramiczna umieszczana jest w specjalnie do tego celu stworzonych piecach ceramicznych, gdzie w temperaturze 920-980°C jest wstępnie wypalana – na tym etapie uzyskiwany jest tzw. „biskwit” czyli wyrób ceramiczny nie szkliwiony. W sytuacji, gdy mamy do czynienia z porcelaną szkliwioną temperatura wypalania której musi być poddana ceramika jest nieporównywalnie wyższa i oscyluje w zakresie 1280-1460 °C

Wyroby i historia porcelany angielskiej

Receptury opracowane w Chinach przed wiekami zaczęły przenikać granice tegoż państwa będąc dobrem luksusowym i znakiem dobrobytu. Wraz z upływem czasu wyroby porcelanowe nie tylko przywożono statkami handlowymi, lecz również zaczęto produkować w europie gdzie produkcje zapoczątkował Ehrenfried Walther von Tschirnhaus w XVIII wieku w Miśni a następnie w Dreźnie. moment ten był szczególnym dla całego przemysłu i dalszej historii manufaktur porcelany zlokalizowanych w wielu krajach europy. Również gdyby nie rozpoczęcie produkcji i doskonalenie receptury porcelany w Miśni nie powstała by porcelana angielska która bez wątpienia była krokiem milowym w tej dziedzinie.

Początki historii angielskiej porcelany datuje się na rok 1795 gdy w niewielkiej manufakturze wytwarzającej produkty z przeznaczeniem użytkowym. Niewielka pracownia mieszcząca się w Stoke-on-Trent, w zachodniej Anglii miała się już niebawem zapisać na kartach światowej historii porcelany, gdzie miał nastąpić przełom. W tym miejscu właśnie Joseph pracował nieprzerwanie nad udoskonaleniem receptur porcelany, co już niebawem miało zakończyć się niekwestionowanym sukcesem jego geniuszu. Zapoczątkowany proces poprzez Thomasa Frya (1745r.) dążenia do idealnej masy ceramicznej, wolnej od wad powszechnie znanej porcelany zakończył sie pełnym sukcesem.  Zrodziła się wówczas zupełnie nowa odmiana porcelany nazywana też porcelaną kostną – „Bone China”

Nazewnictwo nowego gatunku porcelany zrodziło się składników tworzących masę ceramiczną do … produkcji porcelany. Nazwa „Bone China” jest nazwa własna i nie ma nic wspólnego z pochodzeniem chińskim. Pierwszy człon nazwy ‚Bone” to w języku angielskim oznacza „kość”, natomiast drugi element nazwy „china” oznacza potocznie w jezyku angielskim  „porcelana”. Porcelana kostna, gdyż  do produkcji zastosowano duża domieszkę popiołu kostnego ok 50% oraz odpowiednio 25% skalenia i kolejne 25% kaolinu. Na lata 1789-1793 przypadła pierwsza udana i dochodowa dopracowanej już wtedy najwyższej jakości ceramiki w postaci porcelany kostnej w ówczesnej Anglii. Niewyobrażalny sukces „Bone China” sprawił, ze zainteresowanie wszelkimi innymi wyrobami ceramicznymi spadło niemal do zera a angielskie stoły zdominowało nowe odkrycie.

Cechy szczególne porcelany kostnej typu Bone China:

  • nowa receptura pozwoliła produkować wyroby o bardzo cienkich ściankach
  • zdecydowani niższa masa własna wyrobów gotowych
  • zdecydowanie mniejsza tendencja do deformowania statycznego od innych klasycznych wyrobów ceramicznych
  • bardzo wysoka przejrzystość – nie spotykana w takim stopniu w innych produktach
  • duży zakres naturalnej kolorystyki począwszy od śnieżno-białej a skończywszy na kremowej
  • wypalona masa porcelanowa nie posiada porowatej struktury, przez co nie chłonie wilgoci
  • używanie w współczesnych mikrofalówkach i zmywarkach nie wpływa ujemnie na jej właściwości
  • posiada większą wytrzymałość na stłuczenia i ubicia jej elementów

Początki znanej po dziś dzień angielskiej porcelany łącza się z marką Royal Doulton. Firma powstała blisko 200 lat temu w 1815r. w Lambeth tuż nad samą Tamiza. Royal Douton tworzyła swoją markę i historię w Lambeth w kolejnych latach, jednak wzrost zainteresowania i popytu na bardzo wysokiej i unikalne produkty z porcelany kostnej zmusiły ją do zmiany miejsca produkcji. Po przeszło 60 latach cała produkcja wyrobów ceramicznych umiejscowiona została w Stoke-on-Trent gdzie zrudziała sie porcelana Bone China. Royal Doulton od początku specjalizowała się w porcelanie kostnej i już w 1901 roku została wyróżniona przez króla Edwarda VII gwarancjami królewskimi. Wtedy też porcelana DOULTONWARE uzyskała prawo do używania swojej pełnej nazwy. Przydomek „Royal” jest nadawany w Anglii produktom najwyższej jakości, które docenione trafiały na stoły królewskie i arystokracji. Również królowa Wiktoria doceniła firmowe produkty w 1887 roku jako markę wpływająca na rozwój przemysłu ceramicznego i sztuki dla osiągnięć Henriego Doultona nadając tytuł rycerski.  marka została również wyróżniona innymi gwarancjami w kolejnych latach:

  1. Gwarancje od Jej Królewskiej Mości Elżbiety II
  2. Gwarancje od Jej Królewskiej Mości Księcia Walii
  3. Gwarancje od Jej Królewskiej Mości Królowej Matki
  4. Gwarancje od Jej Królewskiej Mości Elżbiety II

Nie można jednak mówić o historii angielskiej porcelany pomijając markę Royal Albert która wraz z Royal Doulton zapisała bardzo wiele stron na kartach historii. Królowa Wiktoria, która tak bardzo doceniła wyroby Doultona określiła markę Royal Albert jako „najpiękniejszą porcelanę na świecie„. Produkcje Royal Albert cechuje elegancja i wyrazisty akcent romantyczny mający swoje korzenie w czasach wiktoriańskich. Powstała w Longton – jednego z 6 miast składowych Stoke-on-Trent i została założona przez Thomasa Wilda. Przeszło stuletnia historia Royal Albert rozpoczęła się w 1896 roku a jej produkty od samego początku są inspirowane angielskie ogrody i róże, które są swoistym symbolem Anglii. Najbardziej znanym i cenionym wzorcem Royal Albert jest kolekcja „Albert Old Country Roses”, która stała się najbardziej popularna. Produkowana nieustannie po dziś dzień „Albert Old Country Roses„została wyprodukowana w ilości przekraczającej 150 milionów sztuk. Typowo angielski styl zdobień na tychże wyrobach z porcelany kostnej jest po dziś dzień doceniany nie tylko w Wielkiej Brytanii, czy europie, lecz również poz jej granicami będąc odzwierciedleniem ekstrawagancji, kunsztu i najwyższej jakości.